تغذیه ورزشی کاربردی

منابع تغذیه ورزشی کاربردی یک رشته ترکیبی از علوم تغذیه و فیزیولوژی ورزش است. این تصور که تغذیه مناسب می‌تواند تأثیر مثبتی بر عملکرد ورزشی داشته باشد، کسب دانش‌هایی فراتر از اصول تغذیه عمومی را برای متخصصان ورزشی و تغذیه، ضروری کرده است. تغذیه ورزشی کاربردی نوشته هیتر هیدریک فینک؛ متخصص تغذیه و رژیم غذایی ورزشی و آلن ای. میکسکی؛ استاد دانشکده تربیت‌بدنی دانشگاه ایندیاناپولیس است. تغذیه ورزشی کاربردی این اثر در هشت فصل به موضوعات مرتبط با: مواد غذایی نیرو افزا مشاوره تغذیه‌ای به ورزشکاران کنترل وزن ورزشکاران استقامتی و فوق استقامتی ورزشکاران قدرتی و توانی ورزشکاران رشته‌های ورزشی گروهی افراد خاص مشاغل در تغذیه ورزشی در هر فصل، جدیدترین پژوهش‌ها در رابطه با سیستم‌های تولید انرژی و نیازهای غذایی خاص ورزشکاران در دسته‌های مختلف ورزشی، مورد بررسی قرار می‌‌گیرد. در فصل هفتم، نیازهای غذایی خاص افراد با ویژگی‌های خاص پزشکی یا تغذیه‌ای مانند زنان باردار، افراد گیاه‌خوار، ورزشکاران حرفه‌ای یا مبتلا به بیماری‌های مزمن، به‌طور ویژه مورد توجه قرار گرفته است. با آموزش دستورالعمل‌های تغذیه ورزشی و نشان دادن چگونگی استفاده از مفاهیم تغذیه برای افزایش توانمندی و برتری ورزشکاران در رشته‌های مختلف، به افراد برای دستیابی به عملکرد بهتر در حوزه تغذیه ورزشی کمک می‌شود. ورزشکاران سراغ کدام مکمل‌ها و مواد غذایی نیرو افزا می‌روند؟ ورزشکاران به شدت به شرایط جسمانی، تغذیه‌ای و نیازهای انرژی برای عملکرد مطلوب در ورزش، متکی هستند. بسیاری از ورزشکاران خودشان تشخیص می‌دهند که ضعیف هستند و سپس به دنبال محصولاتی می‌‌گردند که نقاط ضعف خود را از بین ببرند. به دلیل ماهیت ورزش استقامتی، هر مکملی برای تقویت انرژی، استقامت عضلانی، بهبود ظرفیت قلبی- تنفسی و یا بهبود ریکاوری بین تمرینات و همچنین کاهش چربی بدن، جذابیت زیادی برای ورزشکاران استقامتی دارد. ورزشکاران قدرتی-توانی، به مکمل‌ها و کمک‌های نیروافزایی جذب می‌شوند که موجب افزایش قدرت، توان، متابولیسم بی‌هوازی و توده عضلانی می‌شوند. بسیاری از مواد غذایی نیروافزا که توسط ورزشکاران ورزش‌های تیمی استفاده می‌شوند با ورزشکاران استقامتی و قدرتی همپوشانی دارند. به عبارت دیگر، هر ورزشکاری از مکمل‌هایی استفاده می‌کند که احساس می‌کند نیازهای جسمانی و انرژی موردنیاز بدنش را برآورده می‌سازد. ملاحظات ویژه برای ورزشکاران مبتلا به دیابت ورزش منظم، یکی از توصیه‌های اصلی برای مدیریت دیابت و سطح قند خون است. ورزش منظم می‌تواند مقاومت به انسولین را کاهش داده و از این طریق کنترل قند خون را بهبود بخشد. ورزشکارانی که به‌تازگی مبتلا به دیابت شده‌اند، باید تأثیر تمرین و رقابت بر میزان قند خون خود را درنظر بگیرند. برای جلوگیری از عوارض سطح گلوکز خون پایین، خودنظارتی مکرر بر سطح گلوکز خون در زمان قبل و بعد از ورزش لازم است. ورزشکاران مبتلا به دیابت نوع یک، باید محتاط‌تر از ورزشکاران دیابتی نوع دو باشند، زیرا مجبور هستند انسولین را به مقدار مناسب و در مواقع مناسب تزریق کنند تا به کنترل قند خون آن‌ها کمک کند. ورزشکاران دیابتی نوع یک باید بسیار منظم باشند و از مهارت‌های خودمدیریتی خوبی برخوردار باشند تا با خیال راحت و موثر در ورزش شرکت کنند. آن‌ها باید از نزدیک، تأثیر ورزش بر سطح قند خون خود را زیر نظر داشته و از این طریق تنظیماتی را در زمان تزریق انسولین و میزان دوز تجویز‌شده انجام دهند. تالیف: آلن ای.میکسکی،  هیتر هدریک فینک مترجم: دکتر حمید اراضی، دکتر مهدی قلی زاده