The Idea of Epilepsy : A Medical and Social History of Epilepsy in the Modern Era (1860-2020)

ایده صرع: تاریخچه پزشکی و اجتماعی صرع در عصر مدرن (1860-2020)

صرع تاریخچه جالبی دارد. از نظر تاریخدان پزشکی اسوی تمکین، این «پارادایم رنج جسم و روح در بیماری» بود. این به طور موجه پنجره ای برای عملکرد مغز در نظر گرفته می شود. و با این حال داستان آن بیش از یک روایت پزشکی است، بلکه تحت تأثیر مضامین علمی، اجتماعی و شخصی است. این کتاب که برای خوانندگان پزشکی و غیرپزشکی نوشته شده است، تحولات عمده صرع را بین سال‌های 1860 تا 2020 توصیف می‌کند، عصری پرتلاطم که در آن علم به عنوان یک مدل توضیحی تسلط داشت، نظریه‌ها و شیوه‌های پزشکی مسیری نامنظم را هدایت می‌کردند، و نگرش‌ها و رویکردهای اجتماعی به صرع به شدت نوسان کرد. در میانه این گرداب، فرد مبتلا به صرع بود که در اختیار نگرش ها و قوانین اجتماعی قرار می گرفت و گاه آسیب می دید و همچنین پزشکی و علم به آنها کمک می کرد. تاریخ چنان درهم تنیده است که به طرز جالبی، به عنوان یک موجودیت، ممکن است تصور شود که صرع حتی وجود ندارد.

Epilepsy has a fascinating history. To the medical historian Oswei Temkin it was 'the paradigm of the suffering of both body and soul in disease'. It is justifiably considered a window on brain function. And yet its story is more than simply a medical narrative, but one influenced also by scientific, societal and personal themes. Written for a medical and non-medical readership, this book describes the major developments in epilepsy between 1860-2020, a turbulent era in which science dominated as an explanatory model, medical theories and practices steered an erratic course, and societal attitudes and approaches to epilepsy fluctuated dramatically. In the middle of this maelstrom was the person with epilepsy at the mercy of social attitudes and legislation, and at times harmed as well as helped by medicine and science. So entangled is the history that intriguingly, as an entity, epilepsy may now be thought not even to exist.